
Zazwyczaj w górnej części upoważnienia do polecenia zapłaty, tak jak w tym przykładzie z Digital Sales, znajduje się pole zatytułowane Unique Mandate Reference (UMR).

Wpis jest używany jako wewnętrzne odniesienie dla dłużnika w celu identyfikacji i dopasowania upoważnienia, pole jest wypełniane przez odbiorcę płatności (firmę polecenia zapłaty, w tym przykładzie Digital Sales), a nie dłużnika.
Zasadniczo, unikalny numer referencyjny upoważnienia jest unikalnym numerem referencyjnym, który identyfikuje każde upoważnienie do polecenia zapłaty podpisane przez dłużnika dla danego wierzyciela, znanym jako identyfikator upoważnienia w transakcji polecenia zapłaty SEPA. Trochę jak numer klienta w pakiecie księgowym. Unikalny numer referencyjny upoważnienia (UMR) jest dostarczany przez wierzyciela
Podczas przypisywania unikalnego numeru referencyjnego mandatu (UMR) należy spełnić kilka warunków. Jeśli nie zostaną one spełnione, plik zostanie odrzucony przez bank.
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
/ – ? : ( ) . , ’ + (te znaki są również poprawne, ale nie powinny być wstawiane jako pierwszy lub ostatni znak w żadnym polu) – po prostu najlepiej jest całkowicie unikać tych znaków.
Spacja Znaki spoza tego zestawu znaków nie będą obsługiwane w schemacie SEPA, np. @, á, Ü.
W ramach SEPA XML GENERATION istnieją dwie metody dodawania unikalnego numeru referencyjnego mandatu (UMR) poprzez przesłanie pliku csv lub ręcznie. Zobacz plik załączony tutaj, a także poniżej podczas ręcznego dodawania klienta. 
Unikalny numer referencyjny upoważnienia (UMR) to wolne pole tekstowe o długości do 35 znaków, które musi być takie samo dla pierwszej płatności w ramach polecenia zapłaty i każdej kolejnej płatności w ramach polecenia zapłaty. Jeśli UMR nie może zostać podany w formularzu upoważnienia przed podpisaniem upoważnienia przez klienta, wówczas UMR musi zostać dostarczony klientowi oddzielnie przed pierwszym pobraniem.